VINGENATT dikt 12 av 20...

DENNE TELEGRAFI måler ut
med ein djevelsk matematikk
dei kjenslevart musiserande punkt
på min kropp
Ein engel bygd opp av kjærleikens ønske
døyr og står opp i  bokstavane
eg reiser i -

Nelly Sachs
(gjendikta av Åse-Marie Nesse)

VINGENATT dikt 11 av 20...

Du går forbi mig
mens vi sidder helt stille

Jeg taler forbi mig selv
mens du ikke hører

Vi gør ingenting
og en samler oss op

Inger Christensen

VINGENATT dikt 10 av 20...

Det fasansfulla tåget

 

 

Tapperheten är det högsta, säger jag eder.
Guds änglar strida med oss,
Guds rike står på vår starka sida.
Vecklen ut eder hjärteröda,
att man ser eder lysande inskrift.
Änglarna gripa fatt i våra fanor.

Vilket tåg, förfärligt som om man själv begroves - -
De döda gå med, de gripa sina kransar,
de skynda.
Alla fasor, framgångens högsta skräck
sammanträngda i ett enda bröst!
Man kan blott sörja på detta tåg,
ens fröjd är alltför stor.

Edith Södergran

  

VINGENATT dikt 9 av 20...

 
 VINTER



Jeg ser på sneens hvite jag
bak vindu, vegg og dør.
Så gammel som jeg er idag
var aldri noen før.

Nu raser kulden i mig selv,
og i mitt bryst sner noe ned.
Jeg får sikkert ro ikveld,
men denne ro blir ingen fred.

I stuen er en annen mann;
vi to er gamle kjente nu.
Han hersker over alle land.
For mange er hans navn en gru.

Hør majestetens vingeslag
omkring min vegg og mot min dør!
Så gammel som jeg er idag
var aldri noen før.

Jens Bjørneboe

VINGENATT dikt 8 av 20...

DE STORE SPASERTURENE

De store spaserturene, når vi ikke
holder oss fast i tomrommet

Alltid går en annens hånd med

Reiner Kunze

(gjendikta av Stein Dahl Mathisen) 

VINGENATT dikt 7 av 20...

MIN ENGEL

 Jeg festet grepet rundt engelen min
og gjorde meg stor ved å holde ham nede.
Han skalv mens han sank inn i bønnen sin
så ynkelig at selv jeg kunne se det
og armene mine ble myke som  lin.

Så ga jeg ham langsomt en himmel å heve
og han ga mmeg rommet han lettet forlot.
Han lærte å sveve. Jeg lærte å leve.
Så kunne vi møtes på like fot.

Rainer Maria Rilke

(gjendikta av Arne Hugo Stølan) 

VINGENATT dikt 6 av 20...

LUCIFER

Englane er lysande, ennå - men han som fall lyste klårast.
Så sei meg sei meg korleis veit du
lyset minka i fallet ?
I blåmørke djup, under lag etter lag av mørker
ser eg rørslene hans, som rubinen, ein ljoske innanfrå 
av sin eigen velde,
han kjem som rubinen i det usynlege mørkret, glødande
av sin eigen engle-bodskap, opp mot oss.

D. H. Lawrence

(gjendikta av Paal-Helge Haugen) 

VINGENATT dikt 5 av 20...

 

Fördärvaren

Mig leder en ormblick, stel, grym --
stirrar mig till mötes ur det fjärmaste fjärran,
styr mina steg i det närmaste nära,
håller mig fången i kuvande skrämsel,
binder viljan...

Vem gav ormen hans fruktansvärda skönhet,
avgrunden dragning,
döden sötma?
Vem gav fasan den ödesdigra ljuvlighet,
som lockar lik en mörkare lycka?

Kanske där bortom, vid de eviga källorna,
där slöjorna faller,
möter mig Fördärvaren i annan gestalt.
Är du Guds skugga, du onde?
Guds nattlige tvillingbroder?

Karin Boye 

VINGENATT dikt 4 av 20...

ENGLEVENGER

Dine vernande englar
snøkledde
vaker gjennom vinteren
frys i din feber
maktar så vidt å bryte
jernringen av vakter

Så langt bortefrå
er englane 
men så nære i blikket
så stumme
av alt dei har sett
i det store menneskemørket

På vengene deira
Guds finger skriv
ustanslege bodskap
berre du kan tyde:
noko om ein vår
og Guds veldige vindar
over landet

Åse-Marie Nesse

VINGENATT dikt 3 av 20...

Engler
tenksomme flammer.
Engler
himmelens raslende ask.
Engler
klingende stjerner.
Engler
bevinget himmel.
Engler
uendelig blått lys.
Engler
Guds kronblader.
Engler
himmelens svevende søyler.
Engler
uendelig syngende lys.
Engler
luende bed.
Engler
flammende voller.
Engler
svevende syngende uendelighet.

Hans Arp
(gjendikta av Stein Dahl Mathisen)

VINGENATT dikt 2 av 20...

FEST

En luke blev aapnet i himlen,
og stængt med et blink igjen!
Kanske en elskende engel
som stirret i natten hen?

En eneste, ensom straale
rømte fra lysets fest
og dræpte etsteds paa jorden
seks sauer og en hest!

O. Bull 

VINGENATT dikt 1 av 20...

Når eg er på loppemarked har eg det med å dra med meg det eg finn av dikt, eg har dradd med meg heim utallige merklige antologiar. Eit eller anna gullkorn, helst fleire finn eg alltid i dei. Nokon gonger vert det virkelig ein opptur å sette seg ner og kikke igjennom for å finne ut kva eg har kjøpt... Ein antologi som virkelig var ein opptur av dei sjeldne var Vingenatt - Engleskikkelsen i europeisk poesi fra det 20. århundre. Eg vil tru det er i overkant av 150 dikt om eit vidt spekter av engle temaet, her er trøstande englar, inspirerande englar, dødens englar, fallne englar, ja alle slag englar... Det er dikt av kjente kjære forfattera og av navn eg aldri har vore borti før... Gullkorna kjem tett i tett... Eg kunne sikkert funnet både 50 og 100 dikt eg vil dele, men i denne omgang skal eg la dei neste 20 postane ver eit bredt utvalg frå boka...



DEN UKJENTE

Har du sett ham gå forbi i kveld?
Jeg har sett ham.
Så du ham i går kveld?
Jeg så ham, jeg ser ham kveld etter kveld.
Ser han på deg?
Han ser seg aldri om,
han ser kun dit hen,
dit hen hvor himmelen begynner
og jorden ender, hen
mot lysstripen
som blir igjen etter solefall.
Og når der mørkner, går han videre.
Alene?
Alene.
Påkledd?
Sortkledd, alltid kledd i sort.

Aldo Palazzeschi

(gjendikta av Lisbet Resløkken og Stein Dahl Mathisen)

Så alt, alt for lenge sidan eg la ut noko av Halldis Moren Vesaas...

LIVSHUS

"Bygg ditt dødsskip!" ropte D.H. Lawrence.
Ja visst, det skipet kan nok trengast om litt.
Men viktig er det óg å bygge sitt livshus.
Du har fått bygt i nesten all di tid på ditt.

Tidleg om morgonen kom du
til teigen som gøymde i si jord
dei steinane du skulle hente og gi form
og bygge av. Dine steinar heitte ord.

Gleda ved å bygge, og kjærleiken
til byggematerialet du har fått
er blitt større og større etter kvart
som ein lang dags timar har gått.

Men størst er nåden at det no, så seint,
enno kan skje deg at du finn
steinar til ditt livshus, og at du enno
maktar å forma dei og føye dei inn.

Halldis Moren Vesaas

Før eg logge av i kveld så vil eg dele eig god natt dikt...

Godnatta til alle som angrer
på det de har gjort og det de har sagt
og det de ikke har gjort eller sagt,
til alle som ligger og reparerer,
knyter knuter på tankene,
broderer på ordene,
lapper og syr og spinner.
Ikke mer å gjøre i dag,
men kanskje i morgen, i morgen, i morgen
kan du kanskje si unnskyld

 Gro Dahle

Eg har funnet fram eit av Andrè Bjerke sine dikt i dag...

To luker i himmelen

Det største mysterium
er ikke mer enn det
at en ørliten kropp
er våknet til jorden.
Den nyfødte ser.
To luker i himlen går opp.

Selv femtrinns-raketter
og kjernefysikk
blir puslingers puslespill
når det nyfødte barn
med et eneste blikk
beviser at Gud er til.

Andre Bjerke

Får avslutte dagen med å legge ut eit dikt...

LEDESTJERNE

Vi roper i denne natten:
Gi oss en vei å gå.
Gi oss ennå en stjerne
å feste øynene på.

Gi oss ennå et hjerte,
ikke av vest eller øst,
gi oss et hjerte som favner
all verden – og grenseløst.

Gi oss ennå å gråte
over vårt mørke sted.
Gi oss igjen å høre:
Fred over jorden. Fred!

Gi oss ennå å bryte
opp som de vise menn.
Gi oss i natt en stjerne,
og gi oss å følge den.

Einar Skjæraasen

Har funnet fram eit dikt av Bjørg Vik i dag...

Vi vet et hus med lyse rom
som ingen skal få lukke
minnets rom er fylt av lys
som ingen sorg kan slukke

Vi har et sted med bilder i
bak øyets klare hinne
i hjernen og i hjertets vev
der bor vårt felles minne

Vi vet et liv som lever her
i nervetråders spinn
og folder ut en billedvev
på veggen i vårt sinn

Vi vet en brønn av sorg og savn
men sorgen har en bunn
fra den gror nøkkeroser opp
som smil på tjernets bunn

De bretter ut sin glede
og strekker mange hender
med skåler fylt av lys og ånd
ved minners lange strender

Vi vet en vårlig blomstereng
med maigull og fioler
som kjemper hardt mot skyggene
og tror på hundre soler

Jeg vet en tapper plante
som trasset is og snø
som strakte seg mot lys og luft
og sådde tusen frø

Bjørg Vik

Stein Mehren må nå vel ver ein god start på dagen...

Jeg holder ditt hode

Jeg holder ditt hode
i mine hender, som du holder
mitt hjerte i din ømhet
slik allting holder og blir
holdt av noe annet enn seg selv
Slik havet løfter en sten
til sine strender, slik treet
holder høstens modne frukter, slik
kloden løftes gjennom kloders rom
Slik holdes vi begge av noe
og løftes
dit gåte holder gåte i sin hånd

 Stein Mehren

Vart overraska og litt små irritert på meg sjølv når eg nett oppdaga at eg faktisk ikkje har lagt ut mitt favoritt Jan Magnus Bruheim dikt...

Um å bera

Skapte er vi te bera
og lette børene for kvarandre.
Til fånyttes lever ingen.

Men våre eigne bører
skal vi bera åleine.

Stor og verdfull er sorgi
som ikkje kan delast av andre.
Men fatigsleg, liti og arm er den glede
som du vil ha åleine.

Hjelpelaus er den
som ikkje har nokon å hjelpe,
og vera god mot.

Lik tre utan sevjestraum
turkast han inn – –

Den mannen ber tyngste børi
som ingen ting har å bera.

 Jan Magnus Bruheim

Ferdig for denne gong med Tor Jonsson som forfattar, men... Eit år etter at Tor Jonsson tok livet av seg skreiv Jan-Magnus Bruheim dette sterke diktet...

VENETAPE

Ei uro jagar mellom von og misvon –.

Han lever ennå. Her må skje eit under!

Men venskap bergar ingen mann. Vi er åleine

på ytste øy i våre tyngste stunder.

Det slokna ljos mot gryet. Aldri skal

ditt hovud meire reise seg frå pute.

Uverkeleg og ørskegrå står dagen

med tunge augnelok mot blinde rute.

Eit hjarte slutta slå sin tunge blodkolv

og livet stupte under krav og kross.

Og døden kom. Han lyfte krossen upp att

og la han teiande og tungt – på oss.

Den fyrste dag – og alle dagar går.

Det snøar ute. Og eg står her inne

og ventar stilt. Men snø fell aldri over

det nakne stjernehimmeldjup av minne.

Det bankar nattetid. Det opnast dører.

Og alt som hender – det er nå det hender.

Det snøar på ei grav. Det er som frøyste tåror

or himmelauga over våre grender.

Eg står her framfor stengt, og kallar på deg

frå eisemdstrandi ved den stille sjøen.

Og ropet bryt or djupet: Kom attende!

Men venskap vekkjer ingen upp fra døden. 

Jan-Magnus Bruheim

Dag 10 av 10 med Tor Jonsson dikt...

NORSK KJÆRLEIKSSONG

Eg er grana, mørk og stur.
Du er bjørka. Du er brur
under fager himmel.
Båe er vi norsk natur.

Eg er molda, djup og svart.
Du er såkorn, blankt og bjart.
Du ber alle voner.
Båe er vi det vi vart.

Eg er berg og naken li.
Du er tjønn med himmel i.
Båe er vi landet.
Evig, evig er du mi.

Tor Jonsson





 

Dag 9 av 10 med Tor Jonsson dikt...

VILL-GURI

Vill-Guri danse med' fela syng,
danse i lund og danse i lyng!
Dans over fjellet i sumarkvelden!

Vill-Guri, gløym dine hjartesår,
du som har solgylt glitter i hår!
Gløym du er fattig i denne kvelden!

Gløym du er heimlaus på framand gard!
Gløym bort alt vondt som er og som var!
Skirsumarnatta er mi og di.

Livet du fekk er som solglytt i sky
med skodde og grinande gråver på ny.
Dans over fjellet i sumarkvelden!

Tor Jonsson 

Dag 8 av 10 med Tor Jonsson dikt...

DAGEN

Dagen er Guds andlet.
Alltid er Gud glad.
Om nettene ber vi ein stillare dag
djupt i oss sjølve ein stad.

Ubundne er vi alle,
frie til flog eller fall.
Dagen er alltid nær oss
når stjernene skin på vår fødestall.

Tor Jonsson 

Dag 7 av 10 med Tor Jonsson dikt...

TIL GRÅGRENDA

Ei gåve du gav meg, du grend av det gråe:
Viljen til strid,
striden for meg
og dei andre småe,
- for alt det som lid.

Min ungdoms solhug og opprør er gåva,
grenda meg gav.
Mørkaste natt,
du har lova livet
ein glans over grav.


Eg ventar. Ventar til vardane vitrar
gjennom vår natt,
I det gråe glitrar
vår dyraste skatt -

Tor Jonsson





tusenårsnatt -
 

Dag 6 av 10 med Tor Jonsson dikt...

UFØDD GUD

Det ligg eit frø i hjarta.
Men hjarta er av is.
Frøyet er din løynde draum
om paradis.

Det brånar is i elden.
Og elden brenn og brenn -
Livet andar glede inn
i gode menn.

Vi går mot heilagdomen
i jordisk kyrkjeskrud.
Livet er ei lengsle mot
ein ufødd gud.

Tor Jonsson 

Kvil i fred Rama IX Kong Bhumibol Adulyadej

Sidan verda i dag fekk nyheten om at den populære kongen av Thailanad har sovna inn så tenkte eg at eg fekk ta ein pause frå Tor Jonsson dikt og heller legge ut ein musikk video av kongen av Thailand, han var ein fantastisk konge, ein kunnskapsrik, klok mann og ein dyktig komponist og musikar.

Kvil i fred kong Bhumibol Adulyadej

Dag 5 av 10 med Tor Jonsson dikt...

JARNNETTER

Tyngst var den lange natta
da ingen kom.
Men jarnnetters sorg i mitt hjarte
talar eg aldri om.

Jarnnetters sorg for henne
eg aldri fann,
er tagal om sorga frå alle
usæle armodsland.

Jarnnetters sorg i verda
har aldri dag.
Min elskhug har berre mitt eige
einslege hjarteslag.

Tor Jonsson 

Dag 4 av 10 med Tor Jonsson dikt...

KVEN KVISKRAR

Kven kviskrar bak ordet?
Kvi støkk det attende
ved grensa til avgrunn
og ukjende lende?

Dikt dirrar mot grensa 
og blør og blør - 
Kven kviskrar i diktet
og spør og spør?

 Tor Jonsson

Dag 3 av 10 med Tor Jonsson dikt...

SANNINGSLEITAREN

Det finst ikkje sanning i all min song,
men berre ei von om å finne ein gong.

Kva sanning eg fann var lite å ha.
Men lygnene kan eg polera bra -

No veit eg det finst ikkje låm og lei.
Sanninga bur mellom ja og nei.

Så vonløyseveikt, så sant og visst
talar ein sanningsleitar til sist.

Tor Jonsson 

Dag 2 av 10 med Tor Jonsson dikt...

BILETET

Ver still, sa lagnaden,
her vil eg måle
biletet ditt under ei gulna bjørk.
Fjellet var bakgrunne.
Fossen var nær meg.
Lagnaden måla meg mørk.
 
Eg hatar mitt eige bilete,
det som lagnaden måla
den lange likbrenningshausten.
Lagnad, du skulle venta 
heilt til stjernene stråla -

Tor Jonsson

Det er tid for å gi ein av mine store favorittar litt av den oppmerksomheten han fortjene...

Me er i 2016... I år er det 100 år sidan Tor Jonsson vart født... Rett nok er det nokre månader sidan fødselsdags datoen, han var født 14 mai 1916... Men sidan eg ikkje nytta anledningen då til å poste mengder av Tor Jonsson, så tar eg det nå... Får kanskje begrensa meg til 10 dagar 10 Tor Jonsson dikt...
Skal prøve å ikkje berre poste det aller best kjente... Her kjem dikt 1 av 10...





KLAGAR DU

Klagar du livet for gråe dagar,
umetta magar,
sorger og sår?
Verst er å gå frå usådd åker 
og ufødd vår.

 Tor Jonsson

Sjølv om Tor Ulven ikkje er ein av forfatterane eg les oftast fortjene han faktisk meir plass enn eg har gidt han...

Minutter

Minutter, kanskje timer
av din eksistens

som du har glemt,
men som jeg

husker. Du lever
et hemmelig liv

i en annens minne.

Tor Ulven

Sidan me er i September har eg funnet fram diktet September...

September 

 

September-dager så klare som fugleøyne
myrer hvor tranebæra dugger matt om kvelden
når stjernene slår sine sølvspik i stillheten.

Alt er fred og fredløshet;
det ligger en marsjordre forseglet
under treets krøklete røtter
djupt i bergrevner og raumold.

Og løfter du blikket
fra stien gjennom blåbærlyng over høgda,
da renner øyenhulene dine fulle
av blå-blått ved himmelrendene:

En vill lengsel
stryker stille gjennom din indre ødemark
lik skyggen av langsomme vingeslag.

 

Hans Børli

Kanskje tid for eit bokmålsdikt...

Diktet minner om verden

Den som skal skytes
får bind
for
øynene. For at han ikke

skal
se
bøddelen? Nei
- for at bøddelen

ikke
skal
se
ham.

Jan Erik Vold

Navnet bak dagens dikt er kjent, men ny her i min blogg...

NONNEN OG ESLET

Et langøret esel, en tohjulet vogn -
og oppi . . . en nydelig nonne,
den vakreste piken i Palma sogn,
skjønt sognet har hundrede sånne.

Jeg stengte dem veien med armen og sa:
"Jeg misunner dyret som trekker!
Så ærefullt verv skullke jeg ville ha,
for De er, gud bedre meg, lekker!"

Hun korset seg litt før jeg fikk hennes svar:
"Hva skal dere norske her nere?
Jeg greier meg godt med det esel jeg har
- jeg har ikke bruk for no'n flere."

Arne Paasche AAsen 

Har funnet fram ein av dei store favorittane mine igjen...

VED GRENSA

 Hit er eg komen. Lenger 
går ingen veg.
Bortanfor grensa
der bur Gud.

Det kveldar. Eg kviler.
Eg tør ikkje gå
der eg har gått.
Der er det inga von meir.

Eg vil ikkje snu.
Men før eg går over grensa,
vil eg eige den djupaste visdom
om landet der Gud bur.

Hit er eg komen. Blind.
No vil eg sjå
eller gå under og gløymast
ubrukt -

Tor Jonsson  
 

Forfattaren av dagens dikt har eg aldri lagt ut noko av før...

YOU KNOW I LAUGH, BABY

(just to keep from crying)

Me rota lenge
i høystakken
før me fann nåla

Du stakk

Helge Torvund 

Ikkje mange dagane sidan forrige Hans Sande dikt, men eg fann fram eit av hans likavel...

NOTAT FRÅ HELSESØSTER

Penisen hans er skeiv
truleg fordi han har sete 
attmed den fagraste jenta på skulen
i tre år
utan å seie eit ord

Hans Sande 

Tid for eit dikt igjen...

EG HAR SÅ LYST

Eg har så lyst
å ta deg i handa
ein søndag,
springe av garde
saman med deg,
stogge utpusta
og sjå
sola stige og stige
i andletet ditt.

Hanne Aga 

"Livet er avlyst" heiter diktet eg fann fram i dag...

LIVET ER AVLYST

La oss sove videre
til neste 
eon.

Snart blir solen
en supernova, 
samme faen.

Tor Ulven 

Har funnet fram eit lite dikt i dag og...

KORT DIKT

Du er så vakker 
når du ikke vet 
at jeg ser på deg
Og det vet du

Stein Mehren 

Eg er nesten litt skuffa over kor sjeldan eg legg ut Hans Sande...

TOMT, HEILT TOMT

Berre ta det heilt med ro
Du pustar
Hjartet slår
Hår og negler veks
Kvil i denne tomme stunda

Hans Sande

Starte dagen med å dela eit dikt...

ROMMET

Vi tror vi kjenner hverandre
Men plutselig og uforvarende
gjennom en dør på klem, får jeg se deg
slik du bare kjenner deg selv
Du sitter bakoverlent, sliten
med lukkede øyne, i ditt eget rom
Mens lyset siver ut av deg

Stein Mehren 

Eg elske korte konsise dikt, slik som dette Trygve Skaug diktet...

LETT

-Hva behager, sa hun
-Du behager, sa han

 Trygve Skaug

Ser det er godt over eit år sidan forrige Marit Tusvik dikt, det må eg jo gjer noko med...

GODT Å VITE

Eg trudde det var eg 
som haldt handa di
så fast

Men no 
når eg løysner grepet 
er du like nær 

Marit Tusvik 

Trur jammen det får bli eit Hans Børli dikt igjen...

Myrulla på Lomtjennmyrene


Skulle jeg, mot formodning,
bli salig
og komme i de saliges boliger,
da skal jeg si til erkeengelen:

- Jeg har sett noe
som var hvitere  enn vingene dine, Gabriel!

Jeg har sett myrulla blømme
på Lomtjennmyrene

heime på jorda.


Hans Børli

Før eg tar kveld vil eg dela nokre ord av Eldrid Lunden...

Verden er ingen teori


Verden er ingen teori, den er open
så blir den teori

verden er ikkje meg ikkje deg
verden er open
verden er meg er deg

Og sanneleg, tenker vi, er ikkje du ein god
teori verdig

Eldrid Lunden

Kanskje tid for ein sang igjen, begynne bli lenge sidan sist...

VAMP

"Liten fuggel"

Har funnet fram ein favoritt i dag...

Fattig ynske

 Var eg ein Gud,
ville eg skapa
ei stillare verd.
Der skulle alle elske.

Var eg ein Gud,
ville eg skapa
kjærleik og død,
berre kjærleik og død.

Tor Jonsson

''Tenk om vi'' heiter diktet eg vil legge ut i dag...

Tenk om vi

Tenk om vi, en mann og kvinne, kunne dø
på samme tid, stillferdig
som to fnugg av snø i åpen sjø

Harald Sverdrup

Sidan eg er i Haugesund i dag skal eg kanskje velge ein forfattar her i frå...

Et rom står avlåst

Jeg lengter etter deg.
Et rom står avlåst i kroppen min.
Alle tingene dine fins der og avtrykkene
av det korte livet ditt, flyktige
som skygger på snøen i måneskinnet.
Nøkkelen har jeg og går inn
med sekunders mellomrom. Jeg tar på alt
og taler uten ord med tomheten,
en kronisk lytter

Jeg lengter etter deg
også fordi du var likest meg. Uten deg
går jeg alene med vranglynnet mitt.
Alt som var fint i meg og nå falmer
bar du som en tidlig sommerdag, et flott
langtidsvarsel. Også lavtrykkene mine
langt vest i deg kunne hope seg opp.
Av og til
kolliderte vi og værlagene våre. Skybrudd
og solgangsbris tørnet sammen. Men oftest
hang dagene våre som enige
søskenperler på kjedet.

Lengter etter deg.
Verken vær eller dager løper mer.
Og tomheten svarer aldri.

Kolbein Falkeid

Eg avslurtte denne dagen med å legge ut eit av Stein Mehren sine dikt...

DEG VIL JEG ALDRI GLEMME

Deg vil jeg aldri glemme, sa jeg
men hvis jeg likevel skulle glemme deg
så ville jeg fornemme deg, sa jeg, slik
jeg fornemmer en drøm på den andre siden
av søvnen, ja, slik jeg aner en forlatt by
som et lysskjær over himmelen i det fjerne
Men slik skulle jeg glemme deg: som et tog
jeg hører i det fjerne og i det samme har glemt
Som et liv jeg har forlatt i et liv før dette
I en by ingen noensinne har bodd i. Og der en
telefon står og ringer i et tomt og mørklagt hus

Stein Mehren

Dama som har skrevet diktet eg har funnet i dag har eg ikkje lest noko som helst anna av, men desse få linjene synes eg er fantastiske...

VI AVVIKLER HVERANDRE

Vi avvikler hverandre,
ord for ord,
slukker øynene og avlyser;
ansiktet, kroppen
og ordet
som sto lys levende
forsvinner i en liten skrift
Så er alle netter grå

Cathrine Grøndahl

Av og til er det nok med tre linjer...

VÅRKJENNING


Han lurer på om hjertet hans kan tåler en vår til.
Det løper et siksaklyn gjennom en islagt sjø
Råken glir opp i en svart figur.

Harald Sverdrup

Litteraturen frå Estland kjenner eg ikkje til i det heile, men eg likte dette diktet...

UTRULEG

Utruleg: når 

for første gong igjen

heggetrea står i blom.

Altfor kort er livet 

til å bli van med våren.

Jaan Kaplinski

(gjendikta av Turid Farbregd) 

Dette kjennes som ein fin dag for nokre Hans Børli ord...

Når alle ord tier

Når alle ord tier
og tennene fryser i hop,
du synes du har skår av
knust glass i munnen
da
står plutselig
et tre i døra
og hvisker grønt
med snø i baret

Hans Børli

I dag føler eg for eit barnedikt, så eg har henta fram Marit Tusvik igjen...

TENK AT VINDEN

Tenk at vinden som
gyngar granene våre
kan ha brust i palmeblad

ruska i ein jaguarpels
blåse et løveøyre reint
og støvsugd pumanesebor!

Full av framande lydar
blæs vinden seg heilt inn i Sognefjorden
og slenger løvebrøl mot husveggane!

M. Tusvik

Dama som har skrevet desse linjene har eg aldri lagt ut før, er nok på tide...

SOVNER

omkring en stein
så blå
at den svartner.
Engang
må sorgen samles og bli til.
Siden spres som sand.

Marit Brenner

Dag 10 av 10 og eg lar Ove Røsbak få ver siste navnet eg tek med...

59

Kattongen byne å få auer,

sa jinta,

hu såg seg sjøl i spela

 Ove Røsbak

Dag 9 av 10 og nå et det Finn Øglænd sitt dikt som står for tur...

JEG FALLER UAVBRUTT OG UTEN RETNING

Jeg faller uavbrutt og uten retning.

Uten gleder eller sorger.

Uten årsak eller virkning,

men tynget av historien.

Som fra et glassbur ser jeg verden,

ikke fremmed, ikke nær.

Det jeg trodde var mitt selv,

blir støv bak glasset. Nå er jeg fri.

Men tynget av mitt liv.

 Finn Øglænd

Dag 8 av 10 med dikt om å vera ung gir eg ordet til Kurt Narvesen

DEN GAMLE SKOLEVEIEN

Den gamle skoleveien.

Det er alt lenge siden!

Der, der borte i svingen

var det jeg ble sparket

halvt i hjel en dag

fordi jeg var så flink

i engelsk!

Jeg var et gammelt barn.

Og det er som det er,

verden vil ikke 

vite av oss.

Kurt Narvesen

Dag 7 av 10 og sjølv om mannfolka var i overtall i denne boka mi så fann eg eit dikt signert Kjersti Ericsson som eg legg ut i dag...

HOLDEPLASS

 Som dere må fryse, jenter,

uten lue i vinterkulda,

for noen skal jo se

hvor ellevilt og syndig

det lange håret 

flommer over kragen.

Og uten skjerf,

et lite gullhjerte 

i halsgropa.

Det banker et hektisk budskap

ut i verden.

Jakka slutter 

akkurat ved midja

for noen skal jo også se

hvor fint den vesle baken runder seg

og hvordan låra smalner

ned mot høye støvler.

Ja, det er kaldt i verden, jenter

kaldt å stå her uten skjerf og lue,

som spinkle skilter på en holdeplass

i andres liv

og vente.

Kjersti Ericsson

Dag 6 av 10 og i dag vil eg dele Edvard Hoem sine linjer om eit møte med ei jente...

LITE MØTE

Ho var ein jentestilk på ein og tjue,

vi var to lyse sjeler i ein båt,

ei filipine i eit lyst gult eikespenn -

Vi vingla bladlett på ein sørlandsfjord

og beit forsiktig i kvarandres kjøt

og våre totaktshjerte slo. To knop.

Ho vippa blikket over ripa, ville

få fanga enn eit sommarglimt. Eit sund,

eit gråsteinsrike kring vår sjø. Eit furutre -

Og sa ed alt i auget: Landet vårt?

Kor lenhe trutr du vi lyt slåst for det?

Slik fekk eg greie på at ho var med.

 Edvard Hoem

Dag 5 av 10 og dagens dikt er ikkje mange orda, men eg veit at det er eit dikt fleire ungdommar kan kjenne seg igjen i..;)

ORDTAK

Lite hue

kan ha mye flass 

Thor Sørheim

Dag 4 av 10 og Arild Karlsen har skrevet dette ungdoms diktet...

FØRSTE-REIS

Første-reis, ravende full.

Skrattende skipskamerater: Gi'n en til!

Svenndommen mistet,

hos et tilfeldig ludder hvis skjød

var en plaskedam der andre hadde vert før

Null sympati

Penicillin hos styrmannen.

Arild Karlsen

Dag 3 av 10 med dikt om å ver ung, i dag slepp eg til Baste Grøhn..

HARDE TIDER

I parkene og gatene

kryr det av haier,

så jeg går heller på cafe

og tar meg en bayer.

Men der er alle ensomme 

og alle sammen venner,

så jeg kryper til sengs

med en jeg ikke kjenner.

I sengen er vi bare

så lenge som vi trenger,

så jeg går heller hjem

til mine egne senger.

 Baste Grøhn

Dag 2 av 10 og eg lar Gert Nygårdshaug sleppe til med eit vers om ungdomstid.

SLEEPING LYNOL-BEAUTY

På t-banen, Grønland

ligger hun med kluten sin

rett under Thomas Tivoli.

Sovner søtt inn i rusen

mens lykkehjulet 

svirrer og svirrer.

Gert Nygårdshaug

Dette vert starten på ei rekke innlegg om det å vera ung... Dikt 1 av 10

I dag snubbla eg over ein diktsamling eg drog med meg frå eit loppemarked for nokre år sidan. "Ung i dag" heiter den, det er eit knippe norske forfattera som har bidratt med sine ord, sine tankar om det å vera ung. Har kikka litt i den i dag og det var absolut fleire gode tekstar der, så dei neste 10 dagane tenkte eg legge ut eit dikt om det å vera ung...
Eg lar Øystein Wingaard Wolf få sleppe til først...

PUBERTET 

Ennå uforløst fra drømmen

om å spille en rolle i verden, 

ser jeg meg om etter utganger

i min families veksthus.           Ingen!

Som i en livmor som ikke har åpnet seg

lager jeg bobler i blodets drømmeatmosfære

mens min mor blir brent som heks

og min far sliper  offerøksen.

Selv den usleste hund har et navn

og den minste hær har en fiende,

men jeg vet ennå ingen ting

om å måtte lystre en stemme,

om retninger, eller virkelige kriger.

Dagene bare faller ut av mitt liv

som småpenger fra en lomme.

Spør ikke hvilken hånd jeg vil ha.

Spør ikke etter forstandens nøkkel.

Min hjerne driver dank

på rasløshetens strand,

som en konge i eksil.

                Øystein Wingaard Wolf

Sidan eg sit i Haugesund og tenkjer på eit dikt å posta så skulle eg kanskje henta fram ein Haugesunds diktar... Kanskje Kolbein Falkeid...

ET MØTE

Jeg reiste til Afrika
med fem bøker om verdensdelen.
Tenkte jeg var godt forberedt.
På veien møtte jeg en man fra Tchad
som skulle til England.
Han hadde frem bøker om Europa
og tenkte han var godt forberedt.
Ingen av oss sa noe morsomt,
men plutselig satte vi oss ned
og lo

Kolbein Falkeid

I natt hentar eg fram eit dikt som er engelsk, dette er berre ei natt for Sylvia Plath sine ord...

 

Monologue At 3AM

 

Better that every fiber crack
and fury make head,
blood drenching vivid
couch, carpet, floor
and the snake-figured almanac
vouching you are
a million green counties from here,

than to sit mute, twitching so
under prickling stars,
with stare, with curse
blackening the time
goodbyes were said, trains let go,
and I, great magnanimous fool, thus wrenched from
my one kingdom.

Sylvia Plath

Trur einaste musikk som hjelper i dag er Ingebjørg...

Ingebjørg Bratland

Fordi eg elskar deg

Ei stund sidan eg posta eit barnedikt...

Vepsen 

I stripet badedrakt

og ør av dødsforakt

flyr den med hevet spyd

midt i sin egen lyd.

Et ondt og giftig stikk

det korte øyeblikk

av salig raseri.

Og så er alt forbi.

Inger Hagerup

På tide med eit dikt av Halldis Moren Vesaas igjen...

Nei eg får aldri nok

Nei eg får aldri nok,
nei eg blir aldri fulltrygg
på at du verkeleg er her.
Her er mørkt så eg ser deg ikkje
du søv så du høyrer meg ikkje,
men varm er din kropp mot min, og nær.

Hendene mine kan ikkje nok
få visst: ja det er du!
Armane mine som femner din svevn
hungrar enn etter deg
og kan ikkje si lykke tru.
Munnen har kyss og ord
å strø ut over deg no med du søv
som blomar ned over eit mørkt rom,
kviskrar: er det du?
kysser: ja det er!

Din nærleik er regn over tørst jord.
Endeleg kom det, ei vårnatt skum og mild,
og no ligg all jord og berre drikk,
open og blind og still,
kan ikkje enn på si signingsstund tru,
kviskrar imellom dei lange tørste drag:
meir, meir, meir!

Halldis Moren Vesaas

Her kjem eit dikt av Arne Hjeltnes...

Evig din


PC'en min - eg ser på deg

du blinkar blått.

PC'en min - eg treng deg,

me har det godt.

PC'en min - eg brukar deg,

som ei gudinne.

PC'en min - eg ber til deg,

du har stort minne.

PC'en min - eg klemmer deg,

du gjer meg sterk.

PC'en min - eg kysser deg,

eit underverk.

PC'en min - eg søv med deg,

du er alt eg har.

PC'en min - eg elskar deg,

du vert mor, eg vert far.

For til neste vinter,

då får me printer.


Arne Hjeltnes

Ny dag, nytt dikt, denne gang signert Herbjørg Wassmo...

ENSOMHET

Ensomhet har ansikt
med furer
du ikke alltid ser
Personlige usynlige
skal de være

Når noen glemmer
å trekke masken over
snur vi oss brydd
kjenner igjen
vårt eget ansikt

H. Wassmo

Alt, alt forlenge sidan eg har posta, så her kjem eit Kolbein Falkeid dikt...

JEG FINNER NOK FRAM

Døden er ikke så skremmende som før.
Folk jeg var glad i
har gått foran og kvistet løype
De var skogskarer og fjellvante.
Jeg finner nok fram.

Kolbein Falkeid